تفاوتی بین مصرفکننده و تولیدکننده وجود ندارد!
به گزارش کاریبو به نقل از تجارتنیوز، بیستودومین همایش ملی حمایت از حقوق مصرفکنندگان با حضور وزیر صنعت، معدن، تجارت، رئیس سازمان حمایت از حقوق مصرفکنندگان و جمعی از صاحبان صنایع و فعالان اقتصادی، روز دوشنبه 21 خردادماه، برگزار شد.
گفته میشود هدف از اعطای تندیسهای ملی رعایت حقوق مصرفکنندگان، افزایش حساسیت تولیدکنندگان به رعایت حقوق مصرفکنندگان، تلاش برای برقراری قیمت عادلانه و ارائه مطلوب خدمات پس از فروش است.
تقارن اطلاعات، ادعای عجیب وزیر صمت!
عباس علیآبادی، وزیر صنعت، معدن و تجارت، در بیستودومین همایش روز ملی حمایت از مصرفکنندگان و تولیدکنندگان، ادعای عجیبی مطرح کرد.
به گفته او، مستند از تمام اندیشمندان عالم، هیچ تفاوتی بین مصرفکننده و تولیدکننده وجود ندارد! به همین خاطر سازمان حمایت از مصرفکننده و تولیدکننده یکی است.
علیآبادی در ادامه گفت بر این موضوع بین مسئولان اتفاق نظر وجود دارد که بین تولیدکننده و مصرفکننده باید اخلاق حاکم شود و اگر اخلاق رعایت نشود، معامله درست انجام نمیشود. به نظر او وقتی تولیدکنندگان و فروشندگان اطلاعات درست درباره کالاها را در اختیار مصرفکننده قرار دهند، در واقع اخلاق بهدرستی رعایت میشود و با رعایت اخلاق، شکایات حقوقی نیز کمتر خواهد شد.
تقارن اطلاعات تولیدکننده و مصرفکننده، همواره موضوع مورد توجهی در علم اقتصاد بوده است. این یکی از موضوعاتی است که به نظر برخی متفکران، باعث تضاد بین تولیدکننده و مصرفکننده خواهد شد. تلاشهایی به منظور کاهش عدم تقارن اطلاعات و افزایش رقابت بین بنگاهها، به خاطر کاهش همین تضاد بوده است. در همین راستا ادعای وزیر صمت مبنی بر اتفاق نظر تمامی متفکران بر سر یکی بودن تولیدکننده و مصرفکننده، غیرواقعی به نظر میرسد.
اساساً تلاش برای دستیابی به بازار رقابت کامل از سوی اقتصاددانها، به منظور دستیابی به ثبات نسبی شرایط، وجود اطلاعات کامل، قیمتگذار نبودن خریداران و فروشندگان و استفاده از مزایای بازار رقابتی عنوان میشود. نبود بازار رقابت کامل، میتواند هر یک از این موارد را با اخلال مواجه کند و تقریباً بسیاری از اقتصاددانها باور دارند بازار رقابت کامل در دنیای واقعی وجود ندارد. تمایل به افزایش سود تولیدکنندگان و تمایل به کاهش قیمت از سوی مصرفکنندگان همواره از موارد اساسی بوده و گفته میشود تلاش برای رفع موانع دسترسی به بازار رقابت کامل، میتواند به منظور کاهش فاصله تولیدکننده و مصرفکننده باشد.
حال در شرایطی که در ایران اساساً بسیاری از بازارها از نوع انحصار کامل و انحصار چندجانبه بوده، صحبت از یکی بودن تولیدکننده و مصرفکننده عجیب به نظر میرسد. شاید بتوان گفت تلاش برای کاهش موانع بین تولیدکننده و مصرفکننده از اقداماتی است که باید با توجه به مشکلات و سیاستهای کلان صورت بگیرد.
این اصل که در یک معامله دو طرف باید رضایت داشته باشند، اکثراً در بازار انحصاری رخ نمیدهد. بسیاری از مصرفکنندگان در شرایط انحصاری، مجبور به مصرف کالا و خدمات از سوی انحصارگر میشوند؛ موضوعی که در بسیاری از بازارهای ایران اتفاق میافتد. در چنین شرایطی با در نظر گرفتن قوانین و سیاستهای کلان، میتوان به کسبوکارها رونق بخشید و از طرف دیگر عدم تقارن اطلاعات موجود بین تولیدکنندگان و مصرفکنندگان را کاهش داد.